Reizen is vermoeiend,
Vrienden van TC ‘t Weusthag. Wat hebben we een mooie reis gemaakt. Van de Caribische klanken van Jamaica, tot de gezelligheid van Oostenrijk. Van je naait hem steeds van Amerika tot een spetterend feest in Brazilië.
Het kost me twee weken om dit te verwerken, maar langzaamaan durf ik mijn gedachten aan het papier toe te vertrouwen.
Overweldigend was de deelname, teleurstellend dat we niet iedereen die mee wilde doen konden ontvangen. Daar gaan we naar kijken volgend jaar. We komen met een oplossing. Wat is mij bijgebleven?
Tja, veel! ML die op vrijdagavond het Tiroler gevoel een extra impuls gaf door heerlijk Tiroler Grostl te bakken. Live Cooking. Iets wat je volgend jaar terug zult zien komen.
Ik herinner mij de rondootjes diep in de nacht op de tennisbaan. De eeuwig fanatieke PdW die bijna altijd als laatste overblijft, niet alleen met het rondootje trouwens. Ik herinner mij HS die laat afsloot en ‘s morgens gewoon weer zo fit als een hoentje er staat. Ik herinner mij de caravan die multifunctioneel is ingezet. Ik herinner mij AG die in lederhose de vrijdagavond kwam opvrolijken. Dat beeld wil ik trouwens graag weer wissen, in tegenstelling tot het beeld van EG en KG die fantastisch uitgedost op het Braziliaanse feest kwamen.
Ik herinner mij de Capoeira dansers. Deze heb thuis na proberen te doen met als gevolg dat ik over twee weken een MRI scan kan maken met na verwachting een dubbele hernia.
Ik herinner mij de tomeloze inzet van alle vrijwilligers, van de bardiensten en niet te vergeten de sponsoren die er voor zorgen dat we dit toernooi net dat beetje extra kunnen geven waardoor we ons onderscheiden.
We hebben bezoek van de politie gehad. EL begon zich al weer te verontschuldigen voor de geluidsoverlast, maar wat schetst onze verbazing, daar kwamen ze niet voor. Blijkt dat de dochter van mede organisator TR zich dusdanig bedreigd voelde dat ze 20 keer 112 heeft gebeld. Wij hebben het gevoel dat ze dit nooit weer gaat doen…
Voor de rest ben ik ook veel kwijt. Men zegt dat een biertje duizenden hersencellen doodt. Ik heb het gevoel dat Corona daar niet voor onder doet. Want veel dingen zijn uit mijn heugen verdwenen.
Laten we ook even vooruit blikken. Denkend aan een thema voor volgend jaar zijn vele opties de revue gepasseerd. Kiezen we een zekerheid, of gaan we gokken? Het moet natuurlijk de nodige bling bling met zich meebrengen… Revue, gokken, bling bling? Natuurlijk LAS VEGAS! Volgend jaar nemen we jullie mee naar Las Vegas. De stad van gokken, van wedding chappels, van Elvis, van magic, van bunny’s van Siegried en Roy, van Frank Sinatra, van hotels, van verderf, van “alles over the top”. Kortom passend bij TC ‘t Weusthag.
Wij kijken er nu al weer naar uit. Heerlijk! Om jullie al vast lekker te maken: klik hier voor de eerste sfeerbeelden. Ik zeg: tot volgend jaar en Viva Las Vegas.
Groet Prijzig Verhaaltje
